بررسی اثر آشنایی همسایگان بر فرایند انتخاب همسر

هدف پژوهش حاضر مطالعه و مقایسه چگونگی پیوندهای همسایگی در میان شهروندان شهر شیراز به عنوان یک کلان شهر و چهار شهر دیگر استان فارس در ارتباط با فرایند انتخاب همسر جوانان بوده است. این فرضیه مورد بررسی قرار گرفته است که توسعه کلان شهرها باعث ناشناخته ماندن دختران و کاهش شانس ازدواج آنان می شود. نمونه مورد مطالعه شامل 1100 خانوار بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و به شیوه نمونه گیری نظام مند (700 خانوار از مرکز استان و 100 خانوار از هر شهرستان ) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نظر در قالب یک پرسشنامه و به شکل مصاحبه ساختار یافته جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 21-spss و روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمونt ، تحلیل واریانس چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که ارتباطات همسایگی در کلان شهر شیراز با شهرهای دیگر استان به طور کلی تفاوت معناداری دارد، میزان همسرگزینی از میان همسایگان نیز در شهر شیراز نسبت به شهرستان های دیگر کمترین میزان بوده است، گرایش به انتخاب همسر در میان اقوام نزدیک در طی دو نسل متوالی افزایش یافته است، مقایسه آمار میزان دختران هرگز ازدواج نکرده در سنین مختلف در سال های اخیر گواهی بر تأیید فرضیه تحقیق است و میزان آشنایی همسایگان، با درصد زنان ازدواج نکرده در همه سنین دارای رابطه منفی است. این نتابج در مجموع در راستای تأیید فرض اصلی تحقیق مبنی بر ناشناخته تر ماندن دختران در کلان شهرها است.